Zo jaha, de proef op de som: hoe minimalistisch woont deze minimalist? Nu we besloten hebben dat we ergens dit jaar – afhankelijk van het succes van de verbouwing, haha – gaan verhuizen, heb ik met mijzelf afgesproken om een aantal mooie, goede foto’s te maken van ons huidige stekje. En eerlijk is eerlijk, dit huis ga ik absoluut missen. Het is namelijk een one of a kind place.

We wonen nu nog in een verbouwde timmerfabriek, die voorheen dienstgedaan heeft als tapijthandel, garage, fietsenwinkel en opslag. Inmiddels zijn oude kasten omgebouwd tot toilet- en badkamerruimtes en zijn de twee kantoren momenteel in gebruik als slaapkamers. In de grote woonruimte zitten twee verdiepingen, vandaag laat ik jullie de mezzanine / vide / entresol zien. Daar werk ik als ik thuis ben en daar vandaan schrijf ik ook de blogs.

Dit is ongeveer het eerste wat je ziet als je binnenkomt. Ik heb deze foto bewust gemaakt om te hoogte te laten zien; het is hier bijna 6 meter hoog. De ramen zijn origineel en enkel glas. Je ziet nog klosjes hangen waar de luiken voor de ramen kunnen. De vloer is authentiek beton, vol (olie)vlekken. Hier en daar is ‘ie heel mat, op andere plekken glimt ‘ie. In de lockerkast zitten (extra) jassen, sjaals en dergelijke.

De trap naar de vide. Niet origineel (denk ik) maar volledig van ijzer, inclusief treden van traanplaat (niet erg hakken-proof haha). Rechts zie je de vloerbalk met de tekst ‘roken verboden’. Dat is uit de tijd dat het nog een timmerfabriek was. ’t Was niet zo handig om met zoveel zaagsel een sigaretje te laten vallen!

De ingelijste kaart (lijst Ribba van Ikea) van Rotterdam komt van Wijck. Daarnaast mijn letterboard met het menu voor maandag t/m vrijdag (zie deze blogpost waarom). En wat ook duidelijk is: ik doe mijn best, maar groene vingers heb ik allerminst…

De vide is ongeveer 7 meter lang en 4,5 meter breed, maar wel vrij laag. Wij hebben ‘m in gebruik als werkplek voor mij en als ‘chillplek’. Hier staat de tv. Het schilderij links (met reliëf) is gemaakt door een bevriend schilder, het is één van mijn dierbaarste bezittingen. De oude kist was van een apotheker die er in 1923 per trein van Amsterdam naar Groningen (de sticker zit er nog op) mee reisde. De boekenkast van Ikea is niet de mooiste, maar hij is wel praktisch. De meeste boeken zijn van mijn vriend.

Het daybed is een vintage Auping (ik geloof dat het type ‘Cleopatra’ is, wat ik echt een prachtige naam vind voor een daybed). Ik heb hem uit een vuilcontainer getrokken en zelf een matras op maat gemaakt, want de huidige matrasmaat klopt niet meer. Laatst zag ik eenzelfde vintage exemplaar in Linda Wonen voor bijna € 1000! Het achterste kussen rechts en de donkerblauwe sprei hieronder zijn van H&M Home. Het meest linkse kussen is door mijn zusje gemaakt van een doek die ik uit Bolivia heb meegenomen.

En aan de andere kant is dus mijn werkplek. De tafel is eigenlijk een eettafel, het blad is gemaakt van spoorbielzen uit India. De bureaulamp annex pennenbak is ook vintage, ik gok jaren ’50, van Dijkstra Lampen. Links mijn drie heilige notitieblokjes. In de opbergdoos op de vloer (gevalletje: lelijk maar we doen het ermee) zitten werkspullen en mijn werktas. De ladder hoort bij het huis en is massief eiken.

Ik heb voor de inrichting veel voor staal en hout gekozen, omdat dat past bij dit huis, zijn oorsprong en gebruik. Hier de voorkant van het huis en tevens mijn uitzicht: het stalen frame voor de vide en de ramen van de voorgevel. Op mijn bureaustoel een dekentje voor de poes, anders liggen er overal haren 🙂

Tot zover deel 1. Wat vinden jullie ervan? [Edit] Inmiddels staan ook deel 2 en deel 3 op de blog!

xAnja

Copyright
De in dit artikel geplaatste foto’s zijn ‘intellectueel eigendom’ van deze blog. Het is daarom niet toegestaan foto of foto’s over te nemen zonder schriftelijke toestemming van de blogeigenaar. These photos in this article are a part of the ‘property’ of this blog. Therefore it’s forbidden to use a photo or photos without written consent from the blog owner.