Weet je nog, de artikelen die ik schreef over keuzes maken? Sommige werden heel veel gelezen, andere minder. Ze waren niet gemakkelijk om te schrijven, en sommige zou ik alweer totaal anders invliegen als ik ze nu had geschreven. Yep, that’s life. Iets over wijsheid komt met de jaren 😉
Eén punt wat ik nog niet specifiek aangehaald had, was: hoe neem je een écht grote beslissing? En dan op een manier dat je jezelf en je situatie recht doet en/of de gevolgen niet al te desastreus zijn, uiteraard. Een baan aannemen in het buitenland, kinderen krijgen, je relatie beëindigen, halverwege met je studie stoppen. Zo las ik deze vraag (ik heb ‘m iets geanonimiseerd en koos deze ook inzake Plastic Free July wat nog een paar dagen duurt):
Ik heb mijn huis en inboedel verkocht, in 1e instantie keuze gemaakt om te gaan werken op -verre locatie 1-, maar daarna bood zich -verre locatie 2- aan. Mijn onderbewuste zegt dat ik graag wil gaan zeilen en een bijdrage leveren aan de plastic vervuiling in de oceanen, maar die laatste keuze brengt een hoop onzekere factoren met zich mee. Is dat nu juist het avontuur wat ik aan moet gaan of toch voor een stukje zekerheid kiezen in de vorm van de wereld die ik reeds lang ken; huisje boompje beestje?
Nou. Ga d’r maar aanstaan.
Hoe ga je in hemelsnaam met zó’n beslissing om? Hoe maak je een keuze om ervoor te gaan of niet?
Foute keuzes bestaan niet
Er is een reden dat men zegt dat wijsheid met de jaren komt. Dat komt namelijk helemaal niet zo dóór die jaren, maar dat komt doordat je ín die jaren beslissingen hebt gemaakt met een bepaald effect. Stomme keuzes, ‘foute’ keuzes, keuzes die anders uitpakten, ‘goede’ beslissingen, eerlijke besluiten. Beslissingen waardoor je keihard op je plaat ging en waar je misschien nog steeds de gevolgen van ervaart.
Daarom schreef ik al eerder: foute keuzes bestaan niet. Ja, ze kunnen een negatieve uitwerking hebben, zeker, maar daar leer je van. Misschien nog wel meer dan van de successen. Als je voor een beslissing staat is het goed om dat in te zien: kiezen heeft consequenties. Trouwens: niet kiezen ook!
Hart & Hoofd
De vragen hierboven hebben potentieel levensveranderende uitkomsten. Ze hebben een grootste impact; meestal op vele ‘onderdelen’ van je leven. Als je je afvraagt of je kinderen wil, dan kijk je ook serieus naar de persoon met wie je een relatie hebt. In het geval van single-ouderschap vraag je je af hoe je band met je naaste familieleden is: kunnen zij je steunen in dit proces?
Ik heb geleerd dat je bij dit soort vragen daarom het beste kunt terugvallen op je persoonlijke waarden, je basis-uitgangspunten. De zaken die voor jou écht belangrijk zijn. Wat er in je hart zit, wat je intuïtief weet. Familie bijvoorbeeld, of financiële vrijheid. Het bereiken van een overall doel wat je voor jezelf gesteld hebt, kan hier ook aan bijdragen.
Heb je geen idee wat je persoonlijke waarden zijn, dan kun je hier een simpel testje doen om je een beetje een idee te geven.
Maar daar blijft het niet bij: bij dergelijke life-changing keuzes is een slag maken naar de realiteit ook van belang. Jij kan die villa in Blaricum ambiëren, maar als je het salaris daar niet voor hebt wordt dat een beetje lastig (wat niet wil zeggen dat het niet kan hè, maar dan moet je eerst nog wat andere stappen ondernemen). Alles achterlaten en op wereldreis gaan terwijl je vader van vier kids bent kan prima, maar dan heb je ook met hen en hun leven te maken.
Meerkeuzevragen
Ben je toch een beetje op zoek naar een leidraad in het maken van je beslissing, dan kun je jezelf vragen stellen als:
- Maakt deze keuze mij happy, word ik hier enthousiast van?
- Draagt -mogelijke uitkomst- bij aan mijn levensgeluk?
- Ga ik met deze keuze in tegen mijn persoonlijke waarden?
- Hoe zou het voelen als deze keuze werkelijkheid werd? Angstig? Gespannen? Blij?
Bij de grote dilemma’s die we tegenkomen zijn ons hart en hoofd vaak in conflict. In dat geval zeg ik: ga ietsje méér met je hart mee, want dat klopt…
Garantie tot de deur natuurlijk 😉
xAnja
Welke ‘foute’ keuze heb jij gemaakt die je uiteindelijk veel goeds heeft gebracht?
Minimalist Dutchie 
Ik wilde heel graag jong moeder worden ook al was iedereen er tegen in mijn omgeving. Ik was 19 toen ik zwanger werd en uiteindelijk heb ik 4 kinderen mogen krijgen. De keuze heeft veel losgemaakt bij iedereen die een mening dacht te moeten/kunnen hebben. Zeker omdat ik nu alleenstaande moeder ben en vader helemaal uit de picture is. T is hard werken maar t heeft mij persoonlijk heel veel geluk gebracht
LikeLike
Wat mooi gezegd en wat dapper dat je er nog steeds zo tegenover staat, ondanks dat je relatie niet levensbestendig is gebleken. Je klinkt als een top-mama!
LikeLike
Mooi stuk!
Mijn ‘foute’ keuze: studievertraging oplopen door een vak niet te halen en daarna tijdelijk stoppen om een lange reis te maken en daarna nog een halfjaar fulltime werken bij mijn bijbaan. Ik zou iedereen studievertraging aanraden, op dat moment was het doodeng, maar ik heb er nu wel van geleerd wat me gelukkig maakt (toewerken naar een leven in Nieuw Zeeland).
LikeLike
Dank je Noor, en inderdaad een mooi voorbeeld! Dank voor het delen, ik denk dat dit iets is waar velen nu ook nog mee worstelen.
LikeGeliked door 1 persoon
Zelf kan ik geen foute keuze bedenken, aangezien de keuze niet fout is geweest wanneer de uiteindelijke uitkomst goed is. Dan was het – in mijn ogen – geen foute keuze. Met de kennis en ervaringen die je op dat moment hebt, maak je voor dat moment de juiste keuze.
LikeLike
Daarom staat foute ook tussen aanhalingstekens. Ik bedoel dus keuzes die eerst negatief leken uit te pakken, maar die toch een goede afloop hadden. Of die wel negatief waren op één onderdeel (denk aan financiën) maar die je een grote levensles hebben bijgebracht (bijv. wat je wél wilt doen anders dan op een kantoor zitten).
LikeLike
Ik ging na het behalen van mijn mbo-diploma naar het hbo gegaan om mijn propedeuse te halen, om daarna Engels gaan studeren op de universiteit. Ik heb deze keuze niet gemaakt om de arbeidsperspectieven, maar puur omdat ik van de taal en de literatuur hield. Mijn omgeving was nogal negatief destijds: waarom ging ik niet ‘gewoon’ werk zoeken, ondanks dat we toen midden in de crisis zaten, en als ik dan zo nodig moest doorstuderen, waarom dan niet iets nuttigs?
Heeft het goed uitgepakt? Als je puur alleen naar mijn cv kijkt, nee. Nog niet, althans. Ik ben na mijn afstuderen bij mijn bijbaantje in de detailhandel blijven plakken, en heb geen goed idee van wat ik nou eigenlijk wil en kan. Ik heb inmiddels bij een loopbaancoach aangeklopt en dat loopt nog, dus wie weet wat daar uit rolt.
Toch denk ik niet dat dit een ‘foute’ beslissing is geweest. Misschien zijn mijn carrièreperspectieven niet geweldig — en dat is inderdaad frustrerend en na de zoveelste afwijzing heb ik mijn idealisme zeker vervloekt — maar ik denk dat het me ook veel gebracht heeft. Ik ben gegroeid in die jaren; ik heb leren dealen met mijn faalangst, ik heb mijn taalgevoel/schrijfvaardigheid kunnen ontwikkelen, ik ben zelfstandiger geworden, en ik heb kritisch leren denken. Dit zijn waardevolle lessen.
Een studie die me wel die goede baan had opgeleverd maar waar ik nul komma nul interesse in heb had me ook niet gelukkig gemaakt, als ik die studie überhaupt had afgerond.
LikeLike
Oef, de laatste grote beslissing die ik genomen heb was verhuizen naar Engeland. Dat is inmiddels twee jaar geleden, en nu staan mijn partner en ik voor de volgende beslissing: na zijn PhD terug naar Nederland, of naar Japan? Keuzes, keuzes… Ik weet zeker dat we de juiste keuze zullen maken voor dat moment, wat het ook is. Het blijft altijd spannend, maar is dat niet ook juist wat het leven leuk maakt?
LikeLike
Mooi gezegd! Heel veel succes met je beslissing. Zeker als het een gezamenlijke is, kunnen de meningen nogal eens uiteenlopen. Japan vond ik trouwens een waanzinnig land… of help ik nu helemaal niet 😉
LikeLike