Ik: “Over anderhalve week bestaat mijn blog vijf jaar”
Mr Dutchie: “Tijd voor heel veel slingers en confetti”
Ik lach.
Hij: “Zeg ook even dat je heel graag heel veel spullen wil ontvangen.”

Ha, die nieuwe echtgenoot van mij – die er overigens vijf jaar geleden bij was toen ik mijn eerste blogpost publiceerde – kent me maar al te goed: ik vier mijn blogverjaardag niet met een lading slingers, ballonnen of prulletjes. En cadeaus: daar heb ik ook niet zoveel mee.

Wél is dit natuurlijk het moment om weer eens even terug te kijken en vooruit te blikken, en – okay, okay – een taartje te eten. Het leukst vind ik het om mijn blogverjaardag samen met mijn lezers te vieren, al is dat met een virtueel : ding” altijd een uitdaging. Daarom is het extra leuk dat je dit blogbericht van vandaag leest!

Hoe het begon

In 2016 verhuisde ik van een eengezinswoning met grote schuur naar een appartement. In de weken daarvoor had ik alle spullen die ik ooit had gekocht in mijn handen en reed ik keer op keer naar de kringloop en de vuilstort. Om zo alles bij elkaar te zien: ik vond de hoeveelheid spullen die ik had verzameld verbazingwekkend.

In die tijd las ik voor het eerst ergens een artikeltje over minimalisme. Eenmaal in mijn nieuwe huis wilde ik me snel thuis voelen en begon ik weer met kopen en verzamelen. Nu kocht ik dingetjes die bij mijn nieuwe huis (industriële loft) en nieuwe leven (single mom) “hoorden”. Maar ik werd er alleen maar onrustig van. Maar ruim een jaar duurde het nog voordat ik mijn ‘aha-moment’ had en ik ontdekte dat het juist aan de spullen lag, aan mijn verzamelzin, aan mijn “het is nooit goed genoeg”.

En juist in die tijd miste ik het schrijven, wat ik eerder al professioneel deed. Dus besloot ik om een blog te starten over mijn minimalisme-reis. Mede door het bloggen (en het feit dat ik me moest verantwoorden voor elke aankoop bij jullie 😉 ) deed ik 80% van mijn bezittingen weg.

Waar ik nu ben

En nu doe ik dat dus alweer vijf jaar. Vijf jaar! Ruim 600 berichten kwamen er uit mijn digitale pen. Ruim 1,2 miljoen views kreeg de blog tot zover (en bijna 500.000 bezoekers). Ik heb de blogwereld zien veranderen en ben zelf enorm veranderd. Mijn blog ging van “praktische tips-lijstjes” naar een meer persoonlijke aanpak. Ik bedacht challenges zoals VoorraadFebruari en de Goede Dingen Doen Week in december. Deelde mijn weekmenu en alle perikelen rondom onze verbouwingen.

Recent begon ik de weekendposts, waarin ik mijn ontdekkingen en ervaringen van de voorgaande week deel. Die verandering was nodig, want ik merkte dat ik een beetje in een blogdip zat. Inmiddels weet ik dan dat het tijd is om de boel op te schudden. Nu heb ik er weer zin in, al gaat bloggen altijd een beetje met ups en downs – en dat is helemaal oké.

Geen Feestweek

Hier geen feestweek met giveaways om mijn blogverjaardag te vieren. Dat past niet bij mij en niet bij een minimalistische en duurzame leefstijl. Liever geef ik cadeau wat ik altijd al doe: je vindt hier sinds dag 1 (26 juni 2017 dus) al vijf jaar gratis content zonder reclamebanners of advertenties. Je hoeft je niet in te schrijven of je mailadres achter te laten. Mijn blog is 24-7 vanuit elke hoek van de wereld te lezen en elke week – vaak meerdere keren per week – vind je hier nieuwe inspiratie.

Dat is al een aardig cadeautje, toch? Ik hoop van wel. Om er toch een soort van Feestweek van te maken, tip ik hieronder een lijstje met persoonlijke favoriete of meest populaire artikelen. Voor elke dag van de komende week één:

• Maandag: Hoe ziet mijn werkdag eruit als minimalist (deel 2) (2019)
• Dinsdag: 8 Dingen die ik niet meer koop als minimalist (2018)
• Woensdag: Waarom minimalisme werkt voor kinderen (2020)
• Donderdag: Gelukkig zijn met je leven zoals het nu is (2021)
• Vrijdag: Een lang weekend weg met de Capsule Wardrobe (2018)
• Zaterdag: Welke spullen doneren aan welke goede doelen? (2018)
• Zondag: Dingen om te doen op zondag voor een relaxte start van de week (2020)

Maar natuurlijk komt er ook komende week weer ‘verse’ content online. Op woensdag, vrijdag en zondag om precies te zijn.

Lieve lezers, ook al kennen we elkaar niet persoonlijk: dankjewel voor het lezen, reageren, doorsturen, volgen, bijblijven, voor de vragen die je me hebt gesteld en de inspiratie die je me hebt gegeven om door te gaan.

Dit simpele schrijfprojectje is toch maar mooi één van de belangrijkste dingen van mijn leven geworden. ❤️