Soms knaagt het. De ontevredenheid. Een soort interne jeuk die je dwars zit – want je kunt er niet aan krabben. Je vraagt jezelf af of er niet meer inzit. Of “dit het is”. Wat dan?

Ken je dat? Die gedachte: er moet toch meer zijn dan alleen ditte? Het is soms zó saai. Wakker worden, vrijwel elke dag hetzelfde rondje (op de weekend-dagen na misschien). Dezelfde zorg voor de kids, dezelfde baan, dezelfde partner, hetzelfde dorp, dezelfde wc poetsen, dezelfde tuin harken… Tijd voor De Grote Verandering….?!

Er is niets mis met ambitieus zijn. Om dromen na te jagen, ideeën te verwezenlijken, plannen uit te stippelen voor jezelf. Om een backpack te pakken en te kijken hoe het aan de andere kant van de wereld is. Om die nieuwe baan te accepteren of die eigen cupcakefabriek te openen. Om “ja” te zeggen tegen een geliefde op een dag vol zonneschijn en glitter.

Maar.
Er is – naar mijn bescheiden mening – helemaal niets mis met een ‘middelmatig’ leven.
En ja, soms vergeet ik dat zelf ook.

Toekomstdromen zijn mooi. Plannen maken ook. Maar door er zo naar te kijken, letterlijk en figuurlijk, ben je alleen maar bezig met ‘DAN’. Niet met hier, nu, vandaag. Deze minuut, bij wijze van spreken.

Altijd iets nieuws…

Onlangs hebben mijn vriend en ik een nieuw huis gekocht. Een shocker, I know. Waren wij niet net een halfjaartje klaar met verbouwen? Ik zal je zeggen: het is nog niet eens een halfjaar, haha. We gaan een nieuw avontuur aan waarover ik vast nog wel meer zal gaan bloggen.

Waarom ik dat hier aanhaal is? Omdat we samen alleen nog maar bezig waren met uitkijken naar Het Geweldige Nieuwe Huis Wat Al Onze Problemen Zou Oplossen (oké geintje, maar toch…). Alles was erop gefocust: zorgen voor een verhuisdatum, voor een nieuw energiecontract, aftellen naar de sleuteldatum inclusief afstreepkalender. Alles zou goed komen, maar pas ALS we in het nieuwe huis zouden zitten.

Geen moment stond ik stil bij dit plekje, waar we ook een dak boven ons hoofd hebben, een warm bed en een gevulde koelkast (niet té vol dan, ik ben en blijf minimalist hè 😉 ) Sterker nog; het voelde als een blok aan m’n been want ook voor de verkoop moest een hoop geregeld worden.

Toen kwamen er nog een belastingaanslag, een collega die de hele boel overhoop gooide zodat we weer opnieuw konden beginnen, een naheffing van de kinderbijslag en een platte fietsband bij en toen was ik het helemaal zat.

Zie dan maar eens gelukkig te zijn met je simpele leventje van alledag.
Ik kon het verdorie wel uitschreeuwen!

Gewoon-Gewoon

Maar je bent blogger of niet en dus channelde ik mijn inner woede in deze blogpost. Over een eenvoudig, ‘middelmatig’ leven en stilstaan bij wat je hebt.

Ja. Ik stond er zelf ook van te kijken.

• Er is niets mis met vol verwachting uitkijken naar je bruiloft. Maar het moet niet zo zijn dat je daardoor vergeet dat erna zoiets bestaat als je huwelijk. Hopelijk voor de rest van je leven.

• Er is niets mis met reikhalzend uitzien naar je verhuisdag en een nieuw huis. Maar het moet niet ten koste gaan van het waarderen van de plek boven je hoofd die je nu hebt.

• Vol goede moed stoppen met anticonceptie en uitkijken naar een kindje is een geweldige stap. Maar kiezen voor een kind en het ouderschap omdat dat je leven (of je relatie…!) dan compleet maakt, is een illusie.

• Als je denkt dat je leven pas echt geweldig is en je van jezelf houdt als je X kilo bent afgevallen… think again.

Het is prima om te dromen, te wensen, te plannen, te streven naar. Maar denken dat je leven dan past écht begint, of je het dan wél voor elkaar hebt, dat slaat nergens op. Altijd maar wachten op het ‘nog niet’ is de makkelijkste manier om depri te worden. Geloven dat alles pas goedkomt als je X, Y of Z hebt, is bullshit.

Daarom moeten we leren om gelukkig(er) en tevreden te zijn met het leven, precies zoals het nu is. Vooral yours truly met haar energieke, ambitieuze alles-kan-mooier-beter-groter instelling. Dat het goed is – ook als het gewoontjes, routinematig is en soms zelfs oersaai is.

Stoppen met altijd-genieten

Hoe je dat doet? Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar een paar ideeën die ik online tegenkwam:

• Accepteer dat het leven 80% van de tijd gewoon door kabbelt. Inclusief yokidrink vlekken en zeurende bazen.
• Blijf weg van sociale media waarop we eigenlijk alleen die geweldig leuke yolo te gekke dingen tonen. Hmm… daar ben ik ook debet aan… waarom zou je de afwas fotograferen? Misschien moet ik dat maar eens doen 😉
• Kies ervoor in het nu te leven. Niet te wachten op The Next Best Thing.
• Accepteer dat niet elke dag speciaal is en dat ook helemaal niet hoeft te zijn. Dan is het namelijk niet meer speciaal. (Deze… haha, echt goed).
• Er is heel veel in elke dag om dankbaar voor te zijn. Ook voor de kleine dingen. En ja, dat is soms lastig om te zien. Dat op een bepaalde manier opmerken (bijvoorbeeld door journaling of gewoon door het uit te spreken tegen jezelf) helpt.
• En je af en toe boos of ronduit k*t voelen mag ook. Van mij hè. Echt waar. Zeker op zo’n “medium” dag. Geef jezelf de ruimte en stop met de gedachte dat je altijd moet genieten.

Er zullen altijd saaie momenten in het leven zijn. Stomme momenten zelfs. Hoe belangrijk is het dat we dat steeds weer even aanhalen. Als tegengas. Als reality-check. We moeten buitenschilders plannen, goten schoonmaken en rekeningen betalen. Dat hoort bij het volwassen zijn – ik heb het ook niet bedacht. Maar dat betekent niet dat ons leven gewoon-blèh moet zijn.

Maar gewoon-gewoon, dat is het vaak wel.
Fijn hè.

xAnja

Ps. We gaan wel echt verhuizen hoor… maar ik waardeer de dagen hier in de rust, warmte en geborgenheid nu toch weer een stuk meer 😉