Vlak voordat we zouden verhuizen voor de tweede keer in korte tijd – we schrijven eind 2019 – kochten mijn vriend en ik bij dat bekende Zweedse woonwarenhuis een aantal plastic doorzichtige opbergbakken met deksel. Ze waren onder andere bedoeld om onze ‘herinneringen’, denk aan tekeningen van vroeger, (zwem)diploma’s en kaartjes, een vaste plek te geven.

Voor die tijd zaten de verschillende spullen (van mijzelf, mijn vriend en mijn zoon) in verschillende kartonnen dozen. Dat was onoverzichtelijk en de dozen waren niet de mooiste en stevigste meer. En ook niet waterdicht. Gescheurde hoeken, ingedeukt… dat moest anders. De Marie Kondo in mij had bovendien een voorkeur voor een x-aantal keer dezelfde opbergdoos, zodat we ze zonder problemen konden stapelen en zodat het er een beetje georganiseerd uit zag. Het werden dus die plastic opbergbakken.

En daar zat ik dan, met m’n nieuwe opbergbak (we hadden onszelf een limiet gesteld, ieder kreeg maximaal één grote doos) en een heleboel tekeningen, doosjes, kaartjes, dagboeken, brieven, schriftjes, schoolwerkbladen, rapporten, poëziealbums, certificaten… die lang niet allemaal in die nieuwe doos zouden passen. Sentimentele spullen. Memorabilia. Spullen met emotionele waarde. Het moeilijkste om te ontspullen. Even zag ik het niet meer. En toen realiseerde ik me dat ik potjandorie schreef over het minimaliseren van je leven en dat er veel betere manieren zijn om herinneringen te bewaren dan alles in een doos stoppen.

Hoe mooi de herinnering ook is, het verleden komt niet terug. Ook niet door spullen te bewaren.

En daar (langste intro ooit) gaat de blogpost van vandaag over. We hechten ons aan materiële dingen, en daar is in basis niets mis mee. Maar als de materiële dingen ons gewone leven in de weg gaan zitten, of voor veel stress zorgen, of ons de rust/ruimte niet ‘gunnen’ om een ontspannen leven te leiden, dan is het tijd voor actie.

Hoe pak je sentimentele spullen aan?

Door A) te realiseren dat je niet je bezittingen bent. Als deze spullen in een brand zouden verdwijnen, zou je nog steeds je zwemdiploma hebben behaald. Heb je nog steeds herinneringen aan die mooie zomervakantie in je hoofd. Herinneringen zitten niet ín fysieke spullen, ze kunnen wel aan fysieke spullen hangen. Deze realisatie maakt het makkelijker om afscheid te nemen van een deel van de items.

En B) door andere manieren te gebruiken om de herinnering of het ding te bewaren. Je hoeft het niet fysiek in huis te hebben om de herinnering levend te houden. Ik noem ze ‘alternatieve bewaarmethodes’.

Alternatieve bewaarmethodes

Op deze manieren kun je de herinneringen warm houden, maar houd je het ding zelf niet in huis:

1 – Foto maken

Deze is vooral handig voor zaken die niet ‘plat’ zijn, zoals souvenirs of een kapotte voetbal met handtekeningen. Door er één of meerdere foto’s van te maken, kun je het item ergens bewaren zonder dat je het item ergens in huis bewaart. Zie ook 2.

2 – Scannen / digitaliseren

Vooral handig voor de papieren zaken of foto’s die je wilt bewaren, maar niet in fysieke vorm. Ik zou je aanraden om dit op een aparte harde schijf of – beter nog – in the cloud storage te zetten (zoals Dropbox of Google foto’s) zodat je het niet kwijt bent als je computer crasht of je schijf niet meer uit te lezen is. Je kunt ook oude videobanden laten omzetten tot .mp4, zodat je de banden zelf weg kunt doen.

Geen scanner? Er zijn ook bedrijven die dit voor je doen. Zie mijn artikel over het inscannen van oude foto’s voor adressen en opties.

3 – Doorgeven

Je postzegel- of stripboekenverzameling is misschien voor jou niet meer van waarde, maar dat zegt niet dat je er niet iemand anders blij mee kan maken. Babyspulletjes of -boekjes kunnen misschien door naar een zus, nicht of vriendin en daar van waarde zijn. Zorg er wel voor dat je de ander niet opzadelt met deze spullen en dat ze echt gewaardeerd worden.

4 – Erover schrijven

Als je een journal, dagboek of blog bijhoudt, kun je ook schrijven over de spullen die je niet wilt bewaren, maar wel wilt onthouden. Dat werkt vooral goed voor souvenirs of cadeaus die je van iemand anders gekregen hebt. Het is een andere manier van “bedanken” zoals Marie Kondo dat aanraadt.

Koester niet de spullen, maar de persoon die je bent geworden door je verleden.

5 – Nuttig maken / gebruiken

Misschien zijn er spullen bij die je prima zou kunnen gebruiken, maar waarbij dat niet gebeurt. Denk aan een kanten lakentje van oma, of een theedoek uit Peru. Het zou misschien kunnen scheuren, of het wordt vies. Maar zijn deze spullen juist niet gemaakt om gebruikt te worden? Als je het eindeloos in een doos laat zitten; hoe belangrijk is het dan voor je? Hetzelfde geldt voor dat ene kinderknutsel-ding die je echt heel leuk vindt. Waarom lijst je ‘m niet in? Juist die persoonlijke details maken een huis een thuis. Beter dan een generieke afbeelding van datzelfde Zweedse warenhuis!

Kies je moment

Het doorzoeken en minimaliseren van je sentimentele items en herinneringen kan een mentaal pittig proces zijn. Je kunt dingen tegenkomen die goede herinneringen opleveren, maar ze kunnen ook wijzen op moeilijkere periodes in je leven. Begin daarom aan het opruimen van deze spullen als je je mentaal goed voelt. Ook kun je een deel van de spullen aanpakken en een deel (bijvoorbeeld van een recente relatiebreuk) nog even links laten liggen. Het moet natuurlijk niet zo zijn dat het ontspullen je stress geeft; het doel is juist vrijheid en rust!

Laatste noot: het ontspullen van deze items is vaak een proces van meerdere keren opruimen en jaren. Voor we aan de plastic bak begonnen had ik al twee keer eerdere deze spullen doorzocht. Toen ik op mijzelf ging vanaf m’n ouders, en bij een vorige verhuizing. Sommige dingen kon ik nu pas afstand van doen.

xAnja

Ps. Alles bij je ouders laten en er niet meer naar omkijken is GEEN vorm van opgeruimd staat netjes 😉 Geef die mensen ook hun vrijheid en ruimte!

Fotocredits: Samantha Gades