Het is begin mei en mijn laatste blogpost over de tuin dateert alweer van 1 maart. Dat komt natuurlijk omdat we vooral bezig zijn geweest in die tuin – en dan blijft er niet zoveel tijd over om erover te bloggen. Plus: het is nogal een klus. Maar hier ben ik dan met een update.

Wil je weten wat er in deel 1 allemaal gebeurde en wat de plannen zijn? Lees dan dit artikel eerst even. Wel zo handig.

In maart was het koud en nat, getuige de modderige kleibende hier op de voorgrond. Maar dat was wel een ideale bodem voor het graszaad. Mijn eerste klus in maart was echter het afspuiten van de groene aanslag van de muur in de tuin. Wát een verschil maakte dat.

Voor:

Na:

Verder was het weer dusdanig slecht, dat binnenwerken aan de tuin gerechtvaardigd was. Zo maakte ik een plan voor de schaduwborder die hier onderaan de muur zou komen:

Het plan is om het hele jaar door kleur (bloei) te hebben. Voor de winter wilde ik een flink aantal groenblijvers, omdat we op deze border kijken vanaf het huis.

Ik maakte ook een schets voor de twee klusmannen die het tuinpad en terras zouden aanleggen met ‘nieuwe’ (lees: tweedehands) tuintegels. Aan die tuintegels zit nog een verhaal. Ik kocht ze via Marktplaats en dacht… 50 bij 50 is wel een mooi maatje. Waarbij ik geen rekening hield met het feit dat één tuintegel van 50×50 cm zo’n 30 kilo PER STUK weegt! Gelukkig konden we de Caddy-bus van Greenwheels huren, al moesten we (lees: mijn man en vader!) wel een aantal keer rijden (want anders te zwaar beladen) en flink sjouwen. Ik ben erg dankbaar voor zulke mannen in mijn leven!

Om de nieuwe tegels erin te krijgen, moesten de oude er natuurlijk nog wel oud. Een hels karwei, want de vorige bewoners hebben de tegels er op z’n kop (dus dat je alleen de kleine bovenkant van de steen ziet) ingelegd. Waarom is mij een raadsel… Onderaan de foto zie je al een aantal van de planten die ik had gekocht voor de schaduwborder.

Nog een stuk van de oude stenen moesten weg om plaats te maken voor het terras. In het vak aan de rechterkant zaaide ik gras.

Zoveeeeeel stenen gingen eruit. En dat was nog maar iets meer dan de helft van de tuin… de rest moet er ook nog uit.

Na een week of vijf, zes, met dat het weer wat beter begon te worden en het warmer werd, zagen we ook de eerste grassprietjes.

Ik ging ook nog naar de Keukenhof met moeder en zus. Dat was leuk voor de bollen-inspiratie, maar vond ik eigenlijk een beetje treurig. Het is moeilijk te omschrijven, maar ik vond het zo ‘doods’. Alles zo netjes en aangeharkt… geen vogels of bijen ofzo… bijna alsof je naar plastic plantjes stond te kijken… kleurrijk was het wel.

En met deze foto eindig ik deze tuinupdate even, hoewel we nu al wel weer wat verder zijn. Maar dit eerste stukje tuinpad en terras zijn in ieder geval al de contouren van de nieuwe tuin.

Stay tuned voor een volgende ‘aflevering’! Ik beloof dat ik daar niet weer twee maanden mee zal wachten!