Onlangs schreef ik deel 1 van dit tweeluik en ik moet je zeggen, na een aantal hele heftige en hectische weken qua werk, voelt het een beetje raar om te typen dat ik het allemaal voor elkaar heb en dat alles gebalanceerd is. Dat is namelijk niet het geval. Maar… zo bedacht ik ook: dat is niet de moraal van dit verhaal.

Het ging erom hoe mijn werkdag eruit ziet – niet om te laten zien dat ik alles onder controle heb altijd en overal. Dat gevoel heb ik soms, zeker als ik gevraagd word “hoe ik het toch allemaal doe”. Nou… soms doe ik het gewoon allemaal niet. Of niet goed. Of ‘even niet’.

Werk vs minimalisme

Toch blijft als een paal boven water staan dat ik anders ben gaan kijken naar werk en inkomen sinds ik minimalist ben. Dat ik het fijn vind om een routine te hebben. En een werkrichtlijn, zoals staand bellen omdat ik anders de hele dag op m’n bips zit.

Het heeft me ook in doen zien dat ik een perfectionist ben en het altijd goed wil doen (te vaak, gaat niet). Dat sommige mensen met hun persoonlijkheden niet zo goed matchen met mij. Dat wanneer men zich boos, nors of hard opstelt in een zakelijk gesprek er vaak verdriet of teleurstelling achter zit. Dat je kwetsbaar opstellen in zakelijke situaties geen zwakte is, maar juist een sterkte. En dat ik dus echt wel zakelijke beslissingen kan maken op basis van gevoel.

Maar genoeg over mij. Hoe zit dit met jou? Hoe kan jouw werkdag eruit zien als je wat minimalistische invloeden zou implementeren (blègh… wat een kantoor-taal!)?

Een paar dingen om over na te denken

Waarde

Heb je je wel eens afgevraagd of je waarde brengt met je werk? Als je je bewust bent van de betekenis (of: waarde) die je ergens aan geeft, dan heb je het gevoel onderscheidend bezig te zijn. Dat het ertoe doet wat je doet. Dat hoeft geen groots, meeslepend ding of iets met direct-effect te zijn.

Het kan dat jouw werk als administratief medewerker ervoor zorgt dat de organisatie waarvoor je werkt de hulp kan bieden die nodig is. Of de oplossing tot een probleem kan zijn. In die zin ben jij ook een onderdeel van de hulpverlening. Van de oplossing van het probleem.

Breng je waarde met je werk? Hoe help je het bedrijf met het oplossen van problemen? Dat inzien is belangrijk. Want passieloos, doelloos werken is een recept voor burn-out.

Tijd

De belangrijkste investering die je doet voor het salaris is je tijd en aandacht. Het is eigenlijk gewoon ruilhandel. Hoe ga je hiermee om? Werk je een vast aantal uren en laat je de klok bepalen of je werkdag erop zit – of ben je flexibel en werk je tot je daadwerkelijk iets hebt bijgedragen? Ben je vooral aanwezig of focus je op productiviteit?

Harder werken? Meer doen? Het lijkt het mantra van deze tijd, maar is een recept voor ongeluk en verdriet.

Werk je gestructureerd of misschien zelfs té gestructureerd? Ben je meer tijd bezig aan het plannen dan aan de uitvoering? Heb je het gevoel dat je snel de controle verliest? Heb je eigenaarschap over bepaalde zaken? Neem je verantwoordelijkheid?

Je tijd ruilen voor geld is niet bezwaarlijk en zelfs nodig in deze tijd. Maar vraag je af wat dit voor jou betekent en waar je je goed bij voelt.

Plezier

Natuurlijk: werk is gewoon werk, maar word je blij van wat je doet? Niet elke dag en niet van elk onderdeeltje, maar overall: heb je een goed gevoel over wat je doet? Zie je in waar je aan bijdraagt? Zet je jouw talenten, kennis en ervaring optimaal in? Zou het niet tof zijn als dat écht zou kunnen? Wat zou er dan moeten veranderen.

Zo. Meer ga ik niet typen vandaag, want dit is vast een aardige bom (*ontplof-geluidje*) voor veel lezers.

Deel gerust jouw gedachten hieronder. Hoe zie jij je werk en wat is jouw overall gevoel bij je werkzaamheden?

xAnja

Ps. Deel 1 lees je hier terug.

Fotocredits: Ian Schneider