“Ik heb nog een ____, kun jij dit gebruiken?”
“Jouw dochter heeft nu toch maatje 98? Ik heb nog een zak vol met die maat.”
“Echt iets voor jou, dit ___________. Hier!”

Doorgeef-dingen, afdankertjes, tweedehands spullen die men aan je cadeau doet: soms zijn ze geweldig, en soms weet je niet hoe snel je moet bedanken. Zeker als je aan het minimaliseren bent en je je best doet om juist afscheid te nemen van spullen. Maar het is zo goed bedoeld… hoe zeg je daar “nee” tegen zonder dat het de ander beledigd?

Maar eerst even drie uitgangspunten:

• Jij bepaalt wat er wel/niet je huis binnenkomt
• Zeg geen ja om de lieve vrede te bewaren
• Bedanken is niet hetzelfde als ondankbaar zijn
• Alleen jij weet wat er nodig is voor jou (en je gezin)

Zo weiger je tweedehands spullen en doorgeef-dingen

1. Zeg vaker nee – hoe vaker je ja zegt, hoe meer er aangeboden wordt
2. Leg uit waarom je bedankt – vertel dat je minimalistischer wilt leven en waarom
3. Zeg ja tegen een deel van het aanbod – en leg uit waarom (“ik zou graag alleen het pyjama’tje / de beslagkom willen hebben, die missen we nog”)
4. Erken de gedachte erachter, waardeer die en zeg toch nee “Lief dat je aan ons denkt, wij zijn helemaal voorzien”
5. Bied eventueel een alternatief: misschien kan jij de stapel handdoeken niet gebruiken, maar weet je dat de dierenopvang erom zit te springen

Waarom worden mensen boos als je nee zegt?

Mensen geven spullen en dingen dóór als teken van liefde, om te laten zien dat ze je waarderen, erkennen en denken dat ze met hun *ding* jouw leven kunnen verrijken. Dat is dan ook het lastige; niemand kan dit goed voor jou bepalen. Zeker als je een ‘nieuwe’ minimalist bent, en mensen uit je omgeving weten dit nog niet, dan kan er een groot verschil zitten tussen wat men denkt dat je nodig hebt en wat je daadwerkelijk nodig hebt.

Daar zit ‘m dan ook de crux: het is een niet-weten van de andere kant. Uitleggen (het liefst vóór het aanbod wordt gedaan) waarom je nee zegt tegen het aanbod zorgt ervoor dat de situatie vriendelijk en netjes blijft. Verwachtingsmanagement dus.

Daarnaast hebben mensen veelal moeite met spullen wegdoen en is het doorgeven aan iemand “die er nog wat aan heeft” een manier om hun schuldgevoel af te kopen – of om het niet naar de kringloop / vuilstort te hoeven brengen. Dit zijn de echte afdankertjes. In dit geval is het helemaal goed om nee te zeggen: jij bent geen kringloop of vuilstort en niet de juiste oplossing. Het gaat hier eigenlijk om het schuldgevoel, niet om de zak kleding / kinderfiets / half-kapotte stofzuiger. Het is dan aan degene die het aanbiedt om hiermee om te gaan.

Extra lastig: je budget

Als je niet zoveel te besteden hebt, of om een andere reden budgetvriendelijk wilt/moet leven, dan kan dat de situatie nog verder onder druk zetten. Als je al niet zoveel te bessteden hebt, dan is elk gekregen ding toch mooi meegenomen? Nee! Ik kom nog eens terug bij de eerste uitgangspunten: niemand kan voor jou bepalen wat er nodig is. Ongeacht budget of financiële situatie. Ook dan heb je het volste recht om spullen te weigeren die geen waarde brengen. Lees ook: Alles bewaren is een teken van zuinig leven?

Eens? Niet eens? Vind jij het moeilijk om aanbod van anderen te weigeren? Ik hoor het graag!

xAnja

Fotocredits: Kelly Sikkema