Vorige week was er iemand voor het eerst in mijn woonkamer. Een interieurstylist. “Mooi,” zei ze, toen ze in de woonkamer stond, “maar ik zou nog iets leuks daar hangen.” Ze wees naar de witte muur boven de werkbank. “Waarom?” vroeg ik. Ze keek me aan, glimlachte en zei “Dat heeft nog nooit iemand gevraagd.”

Het is in veel gevallen het epicentrum van het huis: de woonkamer. Omdat er zoveel gebruik van gemaakt wordt, is het vaak de rommeligste plek in huis. Maar evengoed geldt dat je een enorme winst kunt behalen door te minimaliseren in de woonkamer.

Minder visuele prikkels. Minder snel troep. Makkelijker schoonmaken. Het centrum van je huis als warm bad in plaats van chaotisch middelpunt.

Klinkt goed hè. Maar hoe pak je dat dan aan? En dan het liefst ook zo dat het voorlopig een beetje behapbaar en zen blijft… Nou, laten we ‘ns kijken…

Stap 1: Denk basic(s)

Als je een minimaliseerslag wilt maken, is het goed om eerst te denken aan de basics van de kamer, het nut/doel van de ruimte:

• waarvoor gebruik je deze ruimte het meest?
• welke spullen zijn daarvoor nodig?
• is de ruimte passend bij je leven(sinrichting)?

Waarmee ik bedoel: doe die dvd-speler weg als je geen filmliefhebber bent. Haal nutteloze kastjes en/of bijzettafels weg, ze zijn alleen maar een verzamelpunt van zooi. Het gaat om de hele omgeving: muren, vloeren, plafond. Zorg dat de ruimte straks gevuld is met spullen die bijdragen aan je leven, in plaats van in de weg te liggen.

Kleine tip: alles met veel stof erop heb je waarschijnlijk al een poosje niet gebruikt / niet liefdevol verzorgd. Dat kan dus weg.

Stap 2: De tools

Dan moet er geruimd worden. Pak daarvoor volgende dingen bij de hand:

• wasmand (hier: de ‘troepmand’)
• vuilniszak
• (doos/supermarkttas)
• Eventueel: poetsdoek en sprayflacon met schoonmaakmiddel, stofzuiger

De wasmand is om de spullen die in de woonkamer liggen, maar die elders in huis horen, weer op hun plek te brengen. De vuilniszak is voor afval. De doos of supermarkttas is voor kringloopspullen of recycle-items.

Stap 3: De actie

Ga de hele kamer door, begin op een zelfgekozen punt en werk met de klok mee – of tegen de klok in als je in een tegendraadse bui bent 😉 Deel de kamer in je hoofd in in zones. Werk stukje bij beetje, ga zo de hele kamer rond. Doe de juiste spullen in de juiste ‘tools’ (zie hierboven). Maak oppervlakken zoveel mogelijk (!!!) leeg.

Als je meteen de boel wilt poetsen, kun je dat doen voor je naar een volgende zone gaat. Wil je eerst minimaliseren, dan kun je dat dus overslaan. Stofzuigen zou ik pas op het laatst doen.

Blijf steeds nadenken over die basics-vraag. Heeft dit kastje / mandje / kussentje / deze afstandsbediening / dit beeldje / deze klok / kaarsenhouder nut? Een doel? Let wel: een doel kan ook zijn dat je er blij van wordt, het hoeft niet puur functioneel te zijn.

Stap 4: Afronden

Nadat je de ronde hebt gedaan – ja dat kost even tijd, don’t shoot the messenger – kun je rustig ademhalen in je opgeruimde, minimalistische(re) woonkamer. Maar niet voor lang (sorry sorry) want de troepmand moet nog leeg en de recyclables moeten ook weg. Nu. Sorry. Sorry. Sorry. (Maar echt, doen!). Daarna is er taart hoor.

Side note

Je kunt dit plan uiteraard zo “heftig” maken als je het zelf wilt. Je kunt het gebruiken voor een relatief snelle opruimronde maar je kunt ook écht to the bare minimum gaan met deze stappen. Hoe dan ook, het heeft absoluut effect.

En ben je klaar en is het na een tijdje weer een onoverzichtelijke bende waar je geen heil meer in ziet? Lees dan mijn post: waarom je wel opruimt, maar je huis toch een zooitje (b)lijkt eens. En is de woonkamer misschien een te groot project voor jou nu om mee te beginnen? Dan tip ik: waar kun je het beste beginnen met ontspullen om zo de plek te vinden waar jij een easy start kunt maken.

Fijn weekend!
xAnja

Ps. omdat jullie duidelijk hebben laten weten dat de weekmenu-post een blijvertje mag worden is het blogschema aangepast. Je kunt nu wekelijks op maandag, woensdag en zaterdag een nieuwe post verwachten. Maandag is dat dan dus het weekmenu.

Fotocredits: Philipp Berndt