Eindelijk had ik weer eens een beetje zin en tijd om te lezen. En dat deed ik dan ook veelvuldig in het voorjaar en de vroege zomer van 2022. Hieronder een lijstje met wat er vanuit de bibliotheek allemaal mee naar huis ging in de afgelopen tijd – en wat ik ervan vond.

9 November – Colleen Hoover

⭐⭐

Fallon en Ben ontmoeten elkaar ieder jaar op een vaste dag. Je raadt het al: op 9 november. Maar die dag heeft voor allebei een heel andere betekenis. De hoofdstukken wisselen af vanuit het perspectief van Fallon of Ben. Ik vond het geen hoogvlieger, maar een goed opgezet young adult-boek wat makkelijk wegleest. Colleen Hoover kan duidelijk goed schrijven, er zitten goede oneliners in het boek.

Hemelvaart – Judith Koelemeijer

⭐⭐⭐⭐

Dit boek las ik toen we in Kreta waren en ik heb het bijna in één adem uitgelezen. Ik kende Judith Koelemeijer niet, maar was aangenaam verrast. Hemelvaart gaat over een vriendinnenvakantie (naar Griekenland, ik zoek altijd boeken uit die zich afspelen in het land/regio waar ik ben) die uitloopt op een dodelijk drama, met alle gevolgen voor alle betrokkenen van dien. Ook jaren later nog.

De Heks van Portobello – Paolo Coelho

⭐⭐⭐

Mooi boek, maar eerlijk gezegd vond ik het niet zo ‘Coelho-waardig’. Of ik begrijp het niet, haha. Sherine is een geadopteerde jonge vrouw met vragen over haar afkomst, waarom ze op aarde is, wat het doel van de mensheid is. Van getrouwd zijn met kind tot single omzwervingen over de wereld. Van katholieke kerk tot sekte: Sherine wil het onderzoeken. Het gaat niet zonder slag of stoot. Het boek vertelt haar verhaal vanuit de perspectieven van een hele rits andere karakters, waaronder haar adoptiemoeder, een collega, een journalist en een ex-geliefde.

Het boek waarvan je wilde dat je ouders het hadden gelezen – Philippa Perry

⭐⭐⭐⭐⭐

Het enige non-fictie boek wat ik de afgelopen tijd las. Maar absoluut één van de pareltjes van deze lijst. Een boek over opvoeding, zowel die van jezelf als hoe je het nu doet of van plan bent om te gaan doen. Ik schreef al eerder: “Wat. Een. Goed. Boek. Irene schreef het ook al: eigenlijk verplichte kost voor elke ouder(-in-spe).” En dat vind ik nog steeds, ook nu ik ‘m helemaal uit heb. Ik heb ‘m zelfs op mijn verlanglijstje gezet, ook nadat ik ‘m al van de bieb gelezen heb.

Weerzin – René Appel

⭐⭐⭐

Categorie: leest heel goed weg zonder saai te worden. Hoofdpersoon Niels is een opnieuw getrouwde man wiens inmiddels bijna volwassen kinderen nog bij zijn ex wonen. Hij werkt al sinds zijn jeugd in hetzelfde hotel, waar hij inmiddels manager is. Als zijn nieuwe jonge assistente hem het hoofd op hol brengt, gaat het snel heel hard bergafwaarts met Niels. Vooral de vrouwen om hem heen moeten het ontgelden. Eentje voor in je vakantiekoffer!

Daglicht – Marion Pauw

⭐⭐⭐⭐

Dit is geloof ik het eerste boek dat ik las van Marion Pauw en het viel me zeker niet tegen. Een fijne, vlotte schrijfstijl: een goed, niet te langdradig verhaal met een sterk plot. Iris is single mom en advocate. Het combineren van het moederschap met haar carrière gaat niet zonder slag of stoot. Dan ontmoet ze Ray, een tbs-patiënt waarvan ze vermoedt dat hij familie is. Misschien zelfs wel een (half)broer, hij lijkt zo op haar zoontje. Ray is veroordeeld voor een dubbele moord, maar zegt onschuldig te zijn. Iris kan niet anders dan zich op de zaak storten.

Dat waren ze, de boeken die ik in het voorjaar van 2022 las! Gaat er één op jouw leeslijstje? Welke heb jij ook al gelezen? En heb je nog tips voor mij? Vind ik altijd tof om te… lezen (snap je ‘m!).

Meer lezen over boeken?

• De boeken die nooit weg gaan – deel 1
• De boeken die nooit weg gaan – deel 2
• De boeken die ik (niet) las – Zomer 2019
• De boeken die ik (niet) las – Zomer 2020
• Mijn lijstje met herfstboeken