Stapels was: vies én schoon.
Kamers vol speelgoed.
Ongeopende verzenddozen.
Onuitgepakte reiskoffers.
Uitpuilende garages.
Onbewoonbare zolders.
Als je als full-blown minimalist op zoek bent naar een mini-hartaanval, moet je Consumed kijken: een nieuwe Netflix-serie over mensen met veel rommel. VEEL rommel. Op het randje van hoarding. Als je je nog afvraagt of de chaos in huis ook zorgt voor chaos in je hoofd, moet je zeker kijken.
Actief ontspullen
Jill Pollack is opruimcoach en presenteert het programma waarin gezinnen een ontspulproces doormaken. Jill komt bij het gezin kijken en vertelt hen dat alles in het huis ingepakt moet worden. Het gezin moet 2 weken met minimale spullen leven, waarna ze naar de opslag moeten komen waar de rest van hun spullen staan.
Als we het hebben over bewust consumeren, dan laat dit programma absoluut het tegenovergestelde zien.
Dan begint het grote kiezen: er mag namelijk maar 25% van hun bezit mee terug. In de tussentijd pakt klusjesman Darren het huis aan om te zorgen dat er voldoende en passende opbergmogelijkheden in huis zijn.
Opruimsmoesjes
De afleveringen geven een aardig beeld van de redenen waarom mensen moeilijk afscheid kunnen nemen van spullen: achter alles zit een verhaal en overal is een excuus voor:
- het item heeft sentimentele waarde en mag dus niet weg
- het item is een verzamelstuk en mag dus niet weg, dan is de verzameling niet meer compleet
- het item “gaat nog gebruikt worden” of wordt nog gebruikt (en dat zijn dan 40+ dinerborden…) en mag dus niet weg.
Vaak is er één persoon in het gezin die het huis vooral vol zet en/of die een shopverslaving heeft, maar de andere huisgenoten laten dat ook toe. Omdat ze medelijden hebben, meestal. Regelmatig doen sommige van de huisgenoten zelf nog een duit in het zakje met een bijzondere verzameling of de instelling dat ‘alles wel een keertje van pas komt’.
Er zit meer onder achter
Het is interessant en intrigerend om de dynamiek binnen deze gezinnen te zien. De ouders praten meestal niet met elkaar, leven langs elkaar heen om de lieve vrede te bewaren. Of ruziën gewoon non-stop. Beslissingen van kinderen worden overruled door ouders, bijvoorbeeld als het gaat om babyspulletjes. Of de kids zijn de baas in huis.
Het is duidelijk dat er niet alleen een hoop spullen in alle hoeken en gaten van het huis gestopt zijn; er liggen ook een hoop onverwerkte gevoelens onder de oppervlakte. Het programma is soms cringe-worthy en soms heb je oprecht medelijden. Wanneer iemand ontdekt dat hij/zij zichzelf niets waard vindt zonder al die spullen, bijvoorbeeld.
Niet in beeld
Er zijn twee onderdelen van dit hele spullen-verhaal die totaal onderbelicht blijven in de afleveringen: de financiële consequenties (mensen die zoveel kopen zullen het ook financieel niet erg ruim hebben, lijkt me) en het duurzaamheidsaspect.
Door zoveel te kopen en daarna 75% ervan weg te doen, creëer je een enorme berg overbodige spullen. Wellicht is een deel ervan te hergebruiken, maar daar wordt verder niet over gesproken. Milieubewust leven zit er waarschijnlijk nog niet zo “in” in Canada.
Wel/niet kijken
Het programma boeide me. Een paar keer zat ik met open mond te kijken. Ik ben echter ook van mening dat de gezinsleden betere psychologische ondersteuning zouden moeten hebben, dan een paar cliché’s uit de mond van de presentatrice. Je ziet dat het proces niet bij iedereen succesvol verloopt en ik krijg het idee dat er toch nog veel onverwerkte rotzooi achterblijft – psychologisch dan.
De serie zou voor de kijker waardevoller kunnen zijn als er ook praktische opruim- of opbergtips genoemd zouden worden. Hoeveel speelgoed is voldoende voor een kind? Wat doe je met geërfde spullen? Waarom zet je hier een kast neer en niet daar? Nu is het toch behoorlijk emo-tv. En daar moet je tegen kunnen.
Consumed, seizoen 2 met 9 afleveringen à 40-45 min is nu te zien op Netflix.
Heb jij dit programma al gezien? Wat vond je ervan?
xAnja
Wél praktische opruimtips vind je hier:
Minimalist Dutchie 
Bestaat er zoiets als plaatsvervangende stress? Want dat is wat ik krijg van het kijken naar alle troep in dit programma!
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, Erik. Heel herkenbaar!
LikeLike
Oeeeh nog niet gezien! Gaat meteen op het lijstje…. Ik heb de laatste tijd erg weinig tijd om televisie te kijken…maar dit kan ik wel kijken bij het was opvouwen, haha
LikeLike
Ha, ja, dat is er wel eentje. Ben benieuwd hoe lang je het volhoudt 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Fijne review! Hij stond al op mijn lijstje, maar vreesde precies wat jij zegt: meer emo dan dat je er echt iets aan hebt. Als ze niet echt psychologisch ondersteund worden, vraag ik me ook af of het huis er na drie maanden niet weer precies zo vol is als daarvoor. Maar goed, ik ben nog steeds nieuwsgierig en ga het eens bekijken 😉
LikeLike
Ik was er al benieuwd naar, maar nu nog meer! Eerlijk is eerlijk, ik ben niet heel minimalistisch (al is het streven om dat bij de volgende verhuizing wel te worden én voor alle overbodige spullen om mooie herbestemming te vinden), maar hoarding is een echte ver van je bed show. En wat je zegt, volgens mij is psychische ondersteuning echt noodzakelijk want anders is de kans op terugval groot.
LikeLike
Ik kende deze nog niet maar ik zet het op mijn lijstje, al weet ik niet hoeveel afleveringen ik het volhou 🙂
LikeLike
Dat klinkt zeker als een interessante serie. Hij spreekt mij ook wel aan. Inderdaad jammer dat er niet meer aan psychologische ondersteuning wordt gedaan voor de familieleden. Hoarding is een serieuze verslaving en ik kan me voorstellen dat het ook op de familieleden van de hoarder veel impact zal hebben. Dan zijn, zoals jij ook al aangeeft, een paar cliché-opmerkingen die tussendoor worden gegooid, helaas niet genoeg.
LikeLike