Mocht je onder een steen gelegen hebben, opruimkoningin Marie Kondo heeft een programma op Netflix waarin zij mensen helpt die omkomen in de troep en moeite hebben met organiseren. Ik heb ondertussen alle afleveringen gezien.

En ja, het was fijn om te zien dat er weer een heleboel mensen opgeruimder, georganiseerder en zeker ook opgeluchter in hun huis konden wonen. Ik werd zelfs aangespoord om er ook maar over te schrijven, want “dit was toch zeker mijn show”.

Niet helemaal.

Marie Kondo heeft een heel fijn boek geschreven met daarin goede, handige tips en een mooi persoonlijk verhaal. Zeker als je de Japanse leefstijl een beetje kent, is het een verfrissende manier van naar je spullen kijken. Ik heb in mijn leven aardig wat handelingen van haar gekopieerd, zoals het leegmaken van je handtas na gebruik.

Opruimen is wat anders

Maar minimaliseren en opruimen zijn geen synoniemen. MarieKondoën, zoals er al een nieuw werkwoord is ontstaan, dus ook niet. Het grote verschil zit ‘m in de intentie. Bij opruimen ga je alles af wat je ooit hebt gekocht, en kijk je niet zozeer naar wat er momenteel allemaal weer in huis komt. Het organiseer-deel uit haar methode, draait om overzicht en orde; niet om de hoeveelheid of het nut ervan.

Minimalisme gaat verder dan dat. Met alleen opruimen of MarieKondoën zou je een hele nette, perfect gevouwen garderobekast VOL met kleding kunnen hebben; alles keurig in rijtjes en bakjes en doosjes en op hangertjes en tasjes-die-in-tasjes zitten. Netjes, opgeruimd leven betekent niet dat je niets bezit. Sterker nog: het betekent dat er waarschijnlijk aardig wat tijd zit in het opgeruimd en georganiseerd houden van je bezittingen.

Een minimalistische kledingkast bevat alleen díe kledingstukken die je echt nodig hebt, vaak draagt, die je goed staan en fijn zitten. Geen “voor het geval dat” kleren, geen galajurken of smokings en meestal ook geen “zitschoenen” (al moet je die lekker houden, als je dat wilt hè!).

Organiser vs. Minimalist

Minimalisme bevat geen efficiënte manieren om dingen op te bergen en heeft ook geen harde regels om iets weg te doen of niet. Wat nuttig is voor ons, wat ons blij maakt of niet (of “joy sparkt” zoals Marie het zegt) – daar hebben we vaak zoveel minder voor nodig dan we denken. Dat eerste is wél een onderdeel van haar methode, maar dat laatste niet echt.

Het mooie aan de afleveringen (en het boek) is dat Marie mensen echt vraagt om na te denken over het leven dat ze willen leven en hoe hun huis hen daarbij kan helpen. Ook vraagt ze eigenlijk niet waarom het zo’n rommeltje geworden is (in tegenstelling tot Consumed, een show die ik eerder reviewde), maar pakt ze de koe meteen bij de horens met haar uitleg en sommeert ze de bewoners meteen in actie te komen.

Moderne Filosoof

Zoals gezegd: minimalisme is méér dan alleen uitzoeken wat er overbodig is. Het is een denkproces in alle aspecten van je leven. Maar zowel minimalisme als de KonMarie methode gaan over het creëren van een rustiger leven door bewust te kiezen wat ons gelukkig maakt, in plaats van dingen te houden “voor de heb” of alles maar “de boel de boel” te laten.

We oordelen niet over elkaar(s bezit), we plakken geen etiketten op elkaar, we accepteren dat iedereen andere behoeften en wensen heeft, maar we inspireren elkaar wel. En daarmee is het kijken naar deze show bijna een lezing van een filosoof uit de Moderne Verlichting. Met een lesje Japans handdoeken-vouwen als extraatje.

Toch best de moeite van het kijken waard.

Tidying up with Marie Kondo, seizoen 1 met 8 afleveringen à 40 minuten is nu te zien op Netflix.

xAnja

Meer boek-, lees- of kijktips?

• Kijktip: Consumed – Netflix
• Mijn Netflix Documentaire tips
• Livingroom Conversations van The Minimalists
• 5 Lessen uit de Minimalism Documentary