In een wereld waarin het vaak gaat om wie je kent vs. wie je bent, om uiterlijk vertoon, om een hoge mate van luxe en vooral veel vertier, lijkt een boodschap van een eenvoudig leven – zoals je die hier op deze blog vindt – maar raar. Toch denk ik dat we op bepaalde zaken een beetje doorgeschoten zijn of een ‘verkeerde afslag genomen hebben’.
Gelukszoekers
We denken dat “dingen” ons gelukkig maken, maar de ontevredenheid blijft. We zoeken geluk op allerlei manieren. Zelfhulpboeken gaan als warme broodjes over de toonbank. En dat is dan weer niet raar. Een mens wil het altijd beter doen. Het beter hébben. Als dat niet voor hem/haarzelf lukt, dan toch op z’n minst voor de volgende generatie.
De redenen voor ontevredenheid komen niet door anderen of omstandigheden. Ze komen uit onszelf.
Om maar wat #firstworld voorbeelden te geven: tijdens mijn vorige relatie was ik heel lang niet blij met de inhoud van mijn kledingkast. En ook niet met mijn interieur. Ik kón me daarover zorgen maken omdat ik niet bang hoefde te zijn dat er ’s avonds geen eten op tafel zou staan. Ik hoefde me ook niet te vrezen voor mijn baan. Ik zat al wat stapjes hoger in de piramide van Maslow.
Waardering
Ik ontdekte dat het streven naar zo’n mooi interieur en een prachtig gevormde kledingkast vól schitterende kleren voortkwam vanuit de diepere behoefte om me gewaardeerd en erkend te voelen. In mijn vorige relatie miste ik dat. En ja, het is fijn om te horen dat je er leuk uitziet vandaag en dat je ‘toch altijd zo’n goede smaak hebt’. Het kan daarom voelen alsof een merkshirt of die nieuwe hippe plant die je overal op Pinterest ziet, bijdraagt aan de waardering van anderen en dus aan een verhoging van jouw status en aanzien.
De wens voor een hogere status is niet vreemd. Voor een persoon met hoog aanzien wordt beter gezorgd als hij/zij ziek wordt. Er is meer sociaal contact, je voelt je veilig(er) en zeker(der). Het is handig voor je survival, je kans op het behalen van je levensdoelen is hoger. De ontevredenheid is dus in bepaalde mate goed voor je.
We denken dat ons geluk toeneemt, als we een bepaalde wens vervullen. Daarmee laten we de kans schieten om nu, vandaag, gelukkig te zijn met wat we hebben.
Oorsprong
Maar ook weer niet helemaal. Dat leerden we al van oma; alles waar ‘on-‘ voor staat is verkeerd. Ik ben geen yogi-master en ook geen Boeddha, maar ik heb wel ontdekt dat je afvragen waar je ontevredenheid vandaan komt, belangrijk is in het bepalen of verandering daadwerkelijk ook verbetering is.
Dus vraag ik mezelf nu steeds vaker af, als ik ergens ontevreden of niet blij over ben: waarom vind ik dit niet oké? Waarom is dit niet genoeg? Why do I care? Wat is de diepere oorzaak van deze wens? Hoe je naar jezelf kijkt, bepaalt je keuzes, je stemming, je gevoel. En hoe meer jij het eens bent met je huidige staat van zijn, des te minder ontevredenheid je voelt.
Alles wat je in huis hebt, heb je op een bepaald moment gewild. Zelfs als het je cadeau gedaan werd, heb je het wél toegevoegd aan je huis.
Een andere praktische optie is om je af te vragen of iets een wens of een noodzaak is. Moet je nieuwe schoenen (want: gaten in de oude) of wil je nieuwe schoenen (want: je hebt een bruiloft)? Laat de gedachte los dat je iets extra nodig hebt om gelukkig te zijn. Accepteer dat je toekomst niet ineens rooskleuriger is mét het gekochte. Dat voorkomt ook de frustratie/boosheid als het niet lukt om de perfecte outfit bij elkaar te sprokkelen / carrière te maken / meer vrienden te hebben.
Ik vind het nog steeds heerlijk om creatief bezig te zijn met mijn interieur en te schuiven met meubels. Maar ik heb er geen nieuwe dingen meer voor nodig en kan echt genieten van ons plekje – zonder kussenhoesjes volgens de laatste mode en hippe Pinterestplanten voor mijn #urbanjungle. It’s all good in tha hood.
Eens? Oneens? Jouw gedachten hierover? Ik lees ze graag!
xAnja
Meer lezen?
Minimalist Dutchie 
Reageren? Dat vind ik super!