Ik denk dat het op een zondagavond was, ergens in het voorjaar van 2017. Bij m’n vriend had ik Netflix ontdekt en op een onbewaakt ogenblik ( 🙂 ) kwam ik de documentaire ‘Minimalism – a Documentary about the Important Things‘ tegen. Het was een schot in de roos en onder meer de reden dat ik met deze blog begon.

De docu uit 2016 gaat over het leven van twee Amerikaanse mannen, Ryan Nicodemus en Joshua Fields Milburn.  Zij gingen van fikse armoede (en alle narigheid die daarbij komt) naar geld verdienen, carrière maken en alles kopen wat je maar gelukkig maakt. Om er daarna achter te komen dat dat helemaal niet is wat je gelukkig maakt. En je creditcards wél ‘maxed out‘ zijn.

Levenslessen

Of je hem nu al gezien hebt of niet (of nog gaat zien), dat maakt niet uit; vandaag deel ik de lessen en inzichten die ik haalde uit deze documentaire. Want kijken naar een docu is één ding, iets doen met de informatie een tweede. Dus speciaal vandaag: mooie inspiratie en kleine to-do dingetjes, voor iedereen die minimalisme ziet zitten; beginners én gevorderden.

• Iedereen vond me succesvol, ik voelde me verschrikkelijk

Er zit soms een groot verschil tussen wat anderen denken dat succes betekent en wat succes en geluk daadwerkelijk voor jou is. Dat kunnen grote dingen zijn, zoals carrière maken of een sabbatical nemen, maar ook de ‘kleinere’ dingen waar je soms op afgerekend wordt: hoe je je kleedt, hoeveel je verdient, wat je doet voor de lol. Ik denk dat de oplossing zit in het bepalen van je persoonlijke waarden. En in het stoppen met vergelijken en bekritiseren van anderen.

• We zijn gemaakt om ontevreden te zijn

“In een wereld waarin het vaak gaat om wie je kent vs. wie je bent, om uiterlijk vertoon, om een hoge mate van luxe en vooral veel vertier, lijkt een boodschap van een eenvoudig leven maar raar.” Zo begint mijn blog over ontevredenheid. Ik geloof dat een bepaalde mate van ontevredenheid goed is, maar dat we hier teveel in doorgeschoten zijn. Met koopverslavingen enzo. De belangrijkste opsteker uit dat artikel: laat de gedachte los dat je iets extra nodig hebt om gelukkig te zijn.

• We hebben nooit genoeg, we jagen alles na

Troep, de letterlijke zooi op de grond/in kasten/op zolder geeft ons stress. Het extreme geval, hoarding, is zelfs een psychische ziekte. En toch blijven we kopen. Volgens mij is het vrij simpel: we shoppen vaak onze diepere gevoelens weg. Het is toch bizar om van één item/ding/prulletje te denken dat all our life wishes in vervulling gaan als we het aanschaffen? Mooie quote uit de docu: “diep van binnen willen we niet kopen, maar willen we zélf compleet zijn”.

• ‘Kopen, kopen, kopen’ maakt de wereld kapot

We zijn met z’n allen een beetje té materialistisch geworden. Je hebt tegenwoordig websites waarop je je ecologische voetafdruk kunt berekenen. Het gekke is, we weten dit eigenlijk wel, maar we doen er nog niet zoveel aan. Ik merk dat ik stapjes zet in de goede richting, zoals onlangs met Plastic Free July, maar dat het echt nog veel beter kan.

• Minder afleiding = meer rust

Door te ontspullen in je huis, wordt de ruimte vanzelf een rustigere plek met minder (visuele) prikkels, dat is vrij logisch. Je gaat anders en méér nadenken. Ik schreef al meermaals over mijn ervaringen met opruimen en praktisch minimaliseren. Een vrij serieus artikel met overpeinzingen bijvoorbeeld, maar ook een luchtiger stukje getiteld 30 Gedachten tijdens het Opruimen.

One to watch

Er zijn nog veel meer eyeopeners in de documentaire – voor jou zijn dat misschien ook weer andere dan voor mij. Mocht je Netflix hebben, ga dan zeker kijken. Geen Netflix? Misschien eens rondvragen wie van je vrienden het heeft voor een avondje inspiratie-voor-twee! Het is echt een fijne, relaxte documentaire met beperkt kleurgebruik en mooie muzikale ondersteuning. Pot thee erbij en you’re good to go.

xAnja

Meer inspiratie?

• Mijn Top 5 Minimalisme Vloggers
• Opruimmethode: De #MinsGame
• Meedoen met Plastic-Vrij Juli / Plastic Free July
• Lekker bij de koffie: Livingroom Conversations van The Minimalists